- تاریخ : 8th دسامبر 2018
- موضوع : دستهبندی نشده
- بازدید :
- نظرات : بدون نظر
۷ دسامبر سالروز ورود نخستین مدارگرد به سیاره مشتری
[ad_1]
کاوشگر گالیله را می توان یکی از مهمترین سفینه های تحقیقاتی انسان برای شناخت بیشتر منظومه شمسی دانست. این کاوشگر نخستین ساخته دست بشر بود که در مدار سیاره مشتری قرار گرفت و بخشی از آن نیز وارد این سیاره شد.
به گزارش ایسنا، گالیله در ۱۸ اکتبر ۱۹۸۹ بافضاپیمای آتلانتیس به مدار زمین پرتاب شد. پنج کیهان نورد این سفینه مأموریت داشتند ضمن انجام یک سری تحقیقات علمی، گالیله را از مخزن بار فضاپیما خارج و راهی سیاره مشتری کنند. فضانوردان پس از انجام موفقیت آمیز این برنامه و سفر مداری ۵ روزه در۲۳ اکتبر به زمین بازگشتند اما برای گالیله این اول راه بود.
گالیله نخست گردشی در اطراف زهره داشت و سپس به سوی مقصد نهایی خود راه افتاد. این کاوشگر در مسیری حرکت می کرد که از نزدیکی زمین می گذشت و در خلال این مسیر آنتن چتری آن باید باز می شد اما بروز یک نقص فنی باعث گردید که آنتن نتواند بطور کامل باز شود.
کارشناسان ناسا توانستند برای این مشکل راه حل پیدا کنند بطوری که گالیله توانست ماموریتش را بدون نقص ادامه دهد. سامانه های گالیله پس از قرار گرفتن در مدار مشتری در ۷ دسامبر ۱۹۹۵ توانستند، دقیق ترین عکس و اطلاعات از این سیاره و قمر هایش را به زمین بفرستند. بخشی از این ناو در مدار مشتری از قسمت اصلی جدا شد و با چتر نجات در جو این سیاره سقوط کرد، ضمن آن اطلاعاتی از قبیل دمای جوی، فشار چگالی، ترکیبات و غیره کسب نمود. این دستگاه توانست حدود یک ساعت اطلاعات به زمین مخابره کند و پس از آن در اثر فشار جوی مشتری مچاله شد.
اما بخش مدار گرد گالیله همچنان فعال ماند و گالیله چهارده سال به ارسال عکس و اطلاعات ادامه داد. ماموریت اصلی این فضاپیما در خلال سال های بعد بررسی سیاره مشتری، بزرگترین سیاره منظومه شمسی، و قمرهای متعدد آن بوده است.
در این مدت، گالیله هزاران تصویر از این سیاره و قمرهای آن به زمین ارسال کرد و از جمله نشان داد که ممکن است در سطح یکی از چهار قمر بزرگ مشتری، به نام اروپا، آب وجود داشته باشد.
با تحلیل رفتن قدرت مانور گالیله، این احتمال وجود داشت که فضاپیما تحت تاثیر جاذبه اقمار مشتری، به خصوص اروپا، به سوی آن کشیده شده و با آن برخورد کند. دانشمندان بیم آن داشتند که در صورت بروز چنین برخوردی، سطح اروپا با موجودات میکروسکوپی که احتمالا در فضاپیما وجود داشت آلوده شود و بر تحقیقات بعدی در مورد وجود حیات در این قمر مشتری اثر گذارد.
به همین دلیل تصمیم گرفتند با هدایت این سفینه به سوی مشتری آن را منهدم کنند به این ترتیب بود که گالیله با برخورد با جو این سیاره آتش گرفت اما تا آخرین لحظات قبل از انهدام، به ارسال تصویر به زمین ادامه داد.
انتهای پیام
[ad_2]
لینک منبع مطلب
به نکات زیر توجه کنید